İNSAN OLMAYANA EDEP SORULMAZ

Gönlünde her zaman kin güdenlere

İnsanca bir tavır elbet ki olmaz

Sevgisiz yaşayıp, burdan gidene

Bir katrecik bile özüm doğrulmaz

Üreten insana uygun davranan

Yaptığı yanlışı görüp utanan

Düşün dünyasında pişip de yunan

Cahil kulvarında durup da kalmaz

Hayat bir menzildir, menzil çetrefil

Akıl bir ölçüdür, duygular vergil

İnsanı ortaya koyar, sözcük, dil

Bir insan belleği, her şeyi almaz

Nice insan gördüm çıkar peşinde

Nice insan gördüm yaşar düşünde

Nicesinin anlam yok, düşününde

Böylesi anlaklar ummana dalmaz

Nefis var insanda, nefs bedendir

Nefsi eğitenler, kendin bilendir

İçinde öfkeyi, kemi silendir

Özünü kavrayan, yanlışa sapmaz

Söz vardır insana olgunluk katar

Söz vardır insanı toplumdan atar

Söz vardır insana hem candır, hem yâr

Söz bilmez olanlar ceme çağrılmaz

ZAMANIM bilir ki her nesne eksik

Yenen, hem yararlı, ve hem de toksik

Fıtratıyla insan, hem egosantrik

İnsan olmayana edep sorulmaz?