ZIPIR

Görüntüsü çağdaş, bilinci bomboş

Kendini bilgili görüyor zıpır

Gövdesi enerjik, bilinci sarhoş

Kafası karmaşık, bilmiyor zıpır

Karıştırıyor sap ile samanı

Görmüyor kafasında ki dumanı

Kendisinin sanıyor kocaman hanı

Bütünde ki teki görmüyor zıpır

Ezberiyle özü karıştırıyor

Süreç içinde o hep aldanıyor

Ne kitap okuyor, ne sorguluyor

Çok entel birisi, sormuyor zıpır

Duyduklarını bir bir sıralıyor

Papağan misali mırıldanıyor

Kavramları bilinçsiz kullanıyor

Çok uçuk birisi, sezmiyor zıpır

Zaman kavramı yok onun beyninde

O hep mekânın münezzeh yerinde

Duygular öndedir her seferinde

Çok ütopik yaşar, ermiyor zıpır

Nedense zıpırla hep volantirist

Bazen ateisttir bezen de deist

Bazen maddecidir, bazen de geist

Ne oldum delisi, gelmiyor zıpır

Bireyci düşünür toplumu bilmez

Özgürlük der ama doğayı görmez

Paylaşımdan uzak, insanı sevmez

Gerçeği anlamaz, sevmiyor zıpır

Davranışı kaba, güven vermiyor

Benmerkezci olur, dışı görmüyor

Amalgam görüşlü, ama bilmiyor

Gerçekleri görüp, ermiyor Zıpır

Paralı olana hemen yanaşır

Bozar her ortamı, sürekli kaşır

İnsani değerden çok uzaklaşır

Gerçekçe özünü sermiyor zıpır

Çok yönlü davranıp, aylak geziyor

Dostluktan uzaktır, gönül eziyor

Cahilce sözlere, kâmil beziyor

Sevgiye yönelip, gelmiyor zıpır

ZAMANIM zıpırın zehir dilinden

Sakının zıpırın akan selinden

Kaçının cahilin her an şerrinden

Bilinçle gönüle, dalmıyor zıpır